Seni özledi, gözlerim, sözlerim, öfkelenmelerim ve iç geçirişlerim...
Seni özledim ve senle ilişkili olarak kaydettiğim ellerini, sesini, uzak bakışlarını ve kaygılı gözlerini...
Senli bu ara gecelerimi süsleyen rüyalar ve elimin gittiği her telefon....
Seni hep bir arayasım var kendimi geri tuttuğum..
Çocuksu bir şımarıklıkla gelsene, bi acı kahve içelim diyesim var ya da çay daha güzel olur diye ekleyesim...
Senin yanında duyduğum güvene kendimi saklayasım var...
Ah seni.. Seni bir çağırasım var...
Büyümüşüm, ne elimi attığım telefonu edebiliyor, ne seni çağırmaya cüret edebiliyor ne de seni hop diye beynimden uzaklaştırabiliyorum...
ve inanır mısın hayatımdaki hangi güzel adam tam olarak sen'sin ona da bir türlü karar veremiyorum?
Sahi ya, ben kimi özlüyorum?
Yoksa ben...
Neyse boşver. Nasılsa, okuyan yahut okumayan herkes biraz sensin ya da ben...
Ve şişmiş egolarıyla kendi üzerine alınan onlarca beden yine sessizlikte kalacak olan...
Bir de bıkkın ben...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder