Karar

Şaka yapıyorum zannediyorlar...
Anlamıyorlar kafam atarsa yapabileceklerimi!
Bir bavul benim evim.
Karar verdiğim an, yalnızca bir bavulla dünyanın başka bir yerinde olabileceğim ihtimalini hayal edemiyorlar. Bavulumun içinde defterlerim, bana yüzlerini hatırlatsın diye sakladığım elektronik fotoğraflar ve iki parça eşya.
Tanımıyor hemen hemen hiç kimse bu tarafını benliğimin.
Çok net! Gidemem, yapamam zannediyorlar.
Nafile çabaları dış dünyanın.
Bir tek bavul ve ben, dünyanın herhangi bir yeri benim evim.
Karar verdiğim an...
Arkama bile bakmadan, hiç var olmamışçasına silerek büyük bir çoğunluğu,
gidebilirim.
Bu yavşak düzenin, ego tatmini sağlayan oyunlarına malzeme olmaktansa,
çoğunluğun yersiz-yurtsuz dediği "dünya benim evim" sloganlı bir yalnızlığı HER ŞEYE tercih ederim...
Zorlamayın beni lütfen! LÜTFEN!!
Gitmeye karar verirsem eğer;
içimde bitiririm ben önce, herkesi ve her şeyi, tüm anılar, tüm acılar ve tüm neşeler ile birlikte ....
İşte o zaman geri dönüşü olmaz bir biçimde sıyırmış olurum benliğimi ve varlığımı tüm yaşanmışlıklardan.
Yaptırmayın bana bunu, koparttırmayın bağları...