Bu ara dost meclisimin kadınları dağınık.
Benim de kafam dağınık ve yanında yorgun şu zavallı bedenim.
İnsan dostlarına karşı sessiz kalabiliyormuş bu ara deneyimliyorum.
Öyle bir suskunluk ki yaşadığım,
boğazımda bir yumru,
gönlümde bir isyan ve sessizliğimde saklı bir çığlık yaratıyor...
Benim kızlara, benden fayda gelmiyor. Elden bir çarenin gelmediği gibi.
Üzülüyorum ve üzüntümden başka bir de öfke hissediyorum.
Onları bu denli üzen tüm düzene ve canlarını yakan o zat-ı muhteremlere karşı...
3 yorum:
sesin çıkmadığında şöyle bir bak gözlerinin içine, onlar senin ne demek istediğini gayet iyi anlarlar ve daha "iyice" olurlar fıstık;)
elifacr
Canımsın elifim... Herkes sen değil. Zaman zaman sözlerle ifade etmek gerekiyor duyguları. Ama aşılır. Anlaşılır zamanla...Biz neler atlattık bunca yılda bir bilseler ;) Neleri konuşmadan çözdük dimi ama :) Severim seni :*
evet kuzum aşılır anlaşılır zamanla; ve evet biz neler atlattık şimdiye kadar;) ben de seviyorum seni:) :*
Yorum Gönder