Güzeldi

Bir kitap okudum...

İsmi tozların altına gizlenmiş, yerinden hareket ettirilince etrafında dengelediği onlarca başka kitabı sarsacak ve düzeni bozacak tozlu bir kitap.
Çok kalın değildi.
Kısa, ama öz ve etkileyici romanlar vardır ya hani onlardandı.
Hani öyle bir çırpıda okunmaz.
Zaman ister, anlaşılsın ister, özen ister...
Her satırı kimi zaman gelir defalarca tekrar tekrar okursunuz, ama defalarca...
Tam olarak anladığınıza emin olmak istersiniz, hiçbir yanlışa ya da eksikliğe mahal vermeksizin...
Öyleydi işte bu aralar elimdeki kitap.
Daha ilk sayfasından bir oyunun içine sokuyordu okuyucusunu.
Sürekli sorular sordurtarak,
Her sayfasında başka pencereler yaratarak, hayata dair başka yakalaşımlar yaratıyordu.
Derinliğini alacasına saklamış, hertürlü insani duygusallığı, hayvanlığı satır aralarında saklıyordu.
Sonuna geldim kitabın.
Nasıl biteceğine, yine önüme serdiği yollardan hangisini seçeceğime bağlı olarak kendisi karar verecek.
Dolu dolu 2 aydır elimde bu değişik hikaye.

Klasikleşmiş bir konuyu, diğerlerinden apayrı biçimde işleyişi ile akla mıhlayacak her kitap gibi,

Bu kitabın da, ben de unutulmayacak olması pek bir aşikar.
Kimseye tavsiye edemeyeceğim,
Tüm ayrıntısını istesemde anlatamayacağım bana özel bir kitap.
Üzerimdeki etkisinden kurtulabilmek, daha doğrusu bu henüz pek mümkün olmadığından, etkisini biraz olsun hafifletebilmek için sığındığım büyülü İstanbul bile, kitabın içimde yarattığı hisleri tam olarak sönümleyemedi.
İlginçtir bazen böyle olur hani,
Bir film, bir kitap, bir oyun yada konser günlerce, hatta aylarca sizi sarsar sarsar durur ya,
Aynen öyle oldu.
Vapurda martılarla aynı nefesi paylaşırken,
Dalgalara gözyaşlarımı köpük yaparken,
Hala umudum var diyerek, gri bulutları ittiren güneş misali varlığı güçlendirirken de,
Çalışırken, sıkılırken, dostlarla sohbet ederken ve bilhassa içip şişede balık etmeye çabalarken de hisleri,
Kitabın, defalarca düşündüğüm her bir sayfasını içimde hissettim.
Her film amerikan sineması gibi mutlu sonla bitmediği gibi,
Her güzel kitap da beklenen sona sahip olamayabiliyor, biliyorum.
İçimde giderek artan bir his var ki, söylemesi ve kabul etmesi kolay gelmiyor...
Bu kitap güzeldi ve sonu ne olursa olsun,
Yarattığı tüm güzel / özel / farklı / farkedilir / unutulmaz etkilerin öyle kalması için,
Elden gelenin yapılması gerekiyor.
İnsan yanım böyle zamanlarda Allah babaya inceden bir sızlanmayla sormadan edemiyor,
Neden böyle oluyor, neden ???