Defterlerimdekilerin bazıları sadece benim, eskiden olduğu gibi.
O kadar da bilinmek istemediğim anların kalıntıları.
Ama bazılarını paylaşmak isteği bastırılır gibi değil...
Bu aralar, güzel bir silkelenme ve dönüşüm halini aldı içimdeki haşin mücadele...
Ama bazılarını paylaşmak isteği bastırılır gibi değil...
Bu aralar, güzel bir silkelenme ve dönüşüm halini aldı içimdeki haşin mücadele...
Kararlarımı vermeye başlar gibiyim. Hislerimi kesinlestirmeye...
Nerede olmak istediğimi, nasıl yaşamak istediğimi, kimleri hayatımda istediğimi ve ne yapmak istediğimi bilmeye giderek daha da yaklaştığımı hissediyorum...
Çok uzunca bir aradan sonra bir rüya gördüm dün gece.
Benim gecelerim karanlıktır genelde. 'Herkes rüya görür ama hatırlamaz, bu bilimsel bir gerçektir' genel doğrusuna rağmen, ben siyah bir perdeyle uyuyup öyle uyanan biriyim. Kim ne derse desin...
Bu sebeple dün gece gördüğüm rüya benim için çok önemli ve özeldi.
Rehber niteliğinde, bilinçaltımın tüm endişelerini bana gösteren ve aslında ne denli komik olduğunu tüm korkularımın bana gösteren özel bir rüyaydı.
Kimine gülünç, kimine çok anlamlı gelebilir...
Bana kesit verdi... İyi geldi.
Bu aralar, nefes almak her anında başka ve yeni birşey öğretiyor.
Yani "yaşıyoruz işte çok şükür der gibi"...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder