25 Temmuz 2011 Pazartesi

Ruh İkizinin Gözleri - Tuna Kiremitçi


Okuduğum günden beri bu yazıyı paylaşayım diyorum... İşte burada...
Bu arada, kendimi bu yazıyı okuduktan sonra çok şanslı ve çok yalnız hissettim. İronik bir şekilde yaşamımın şakacı taraflarına gülümsedim bir kez daha...
Tuna Kiremitçi - Ruh İkizinin Gözleri, 4 Haziran 2011
Bir kadın arkadaşım, âşık olduğu erkekle tanışma anını şöyle anlattı: “Gözlerine baktım ve kendi gözlerime bakıyormuş gibi oldum.”
Vay. Romantik olduğu kadar ürpertici bir deneyim bu.

İnsanın bir
başkasının yüzünde kendi gözlerini görmesi sarsıcı bir şey.

Gözler
ruhun dışa açılan pencereleri olduğuna göre, arkadaşımın baktığı kendisinin kine çok benzeyen bir ruh. Tanıştığı kişi de bir nevi ruh ikizi.

Bir
başkasının gözlerine bakıp kendi gözlerine bakıyormuş gibi olduğunda geçmiş olsun, artık geri dönüşsüz bir maceraya dalar.

İki
insanın arasında bir evren doğmuştur bile. Bir şey yaşansa da yaşanmasa da o evren varolmaya devam edecektir. Bütün parametreleri, kuarkları, olasılıklarıyla...

Akılımızdan
atamadığımız bir ihtimal, potansiyel bir yaşanmışlıklar silsilesi gelecek gözlerinizinönüne. Şartlar birleşmeye izin vermiyorsa bile geleceğinizin artık yeni bir evrenin içinde şekillendiğini içgüdüyle anlayacaksınız.

Bir
başkasının yüzünde kendi gözlerimizi görmek, güneş sistemine bakışımızı temelli değiştirir.Teleskopu yeniden ayarlayıp hesapları gözden geçirmemiz gerekecektir.

Ruh
ikizimiz bize benzeyecek diye bir şart da yok. Farklı dağlardan akmış iki nehir, farklı iklimlerdeyetişmiş iki çiçeğiz ne de olsa. Aynı ruh ikliminden birimiz çöl diğerimiz vaha yaratmış olabilir.

Herkes
bilir ki ruh ikizleri şehir olsalar İzmir ve Selanik gibi olurlar. Hem inanılmayacak kadar benzer hem de insana keder verecek kadar farklı.

Birinin gözlerine
bakıp kendi gözlerimize bakıyormuş gibi olduğumuzda o kadar şaşırırız ki, benzerliklere değil farklara odaklanır gözümüz.

Ruh
ikizimiz bizden en farklı olandır. İkiz olmamız en küçük farkı bile görünür kılar çünkü.

Bu
yüzden de aldatıcıdır. Avucumuzun içi gibi tanıdığımızı sanırken sonunda çok pis yanılabilir de insan.

Yine de sadece
o anı yaşamak bile bütün bunlara değer. “Gözlerine baktım ve kendi gözlerime bakıyormuş gibi oldum” diyen kişi, dünyada ve ahrette yalnız olmadığını kesinkes anlamıştır. Artık bunu elinden kimseler alamaz.

1 yorum:

Yelda Doganci dedi ki...

Ruh ikinizi bizden en farklı olandır!! Farklı olandır ki senin kendi gözlerinle göremediğin şeyleri o sana ondaki gözlerinle göstersin:)