"..."

Sessizliğimde saklıyordum seni.
Nasıl oldu da güneş gördün bilmiyorum.
Niye ihtiyaç duyduk sözcüklere bir türlü anlamlandıramıyorum.
Meraktık, özleme döndük...
İlgilenmedeydik, aşka kaydık..
Olmadı ki, niye bu hale getirdik ki biz birbirimizi, bir türlü bulamıyorum...
Gözlerimle yaşıyordum ben seni,
Şimdi hem kalbim, hem kelimelerim, hem beynim arar oldu;
Hem gözlerini, hem sözlerini, hem de kalbini.
Bekle bakalım bre çerkez kızı!!!
Öyle benzemez zor bir adamı zor zamanlarda beklemeye çalışmak, üstelik de başkalarına inat..
Evde yemek yapmaya,
Aklına geleni yapmaya,
Deliliğinde tüm gemileri yakmaya,
Şeyh şamil de özgürce oynamaya...
Şimdi sen de bir kutup yıldızı bulmaya çalışacaksın,
Sessizce, tek başına, dengeleri bozmadan
Ve ışık arayacaksın seni yolunda tutabilmesi için...